Hallo allemaal,
Ik ben voor school bezig met een project over de interne organisatie van de politie. We zijn al bijna klaar alleen een vraag over de veiligheidsketen blijft open.
We moeten de veiligheidsketen toepassen op de interne organisatie van de politie, dus het moet gaan over de manier waarop de politie intern probeert bepaalde risico's weg te nemen voor haar werknemers. Dus niet politie-burger of politie-gemeente.
Om jullie te laten snappen wat ik bedoel zal ik een kleine omschrijving geven van de veiligheidsketen:
-proactie; voorkomen dat risico's ontstaan
-preventie; negatieve gevolgen bestaande risico's inperken
-preparatie; voorbereiden op calamiteiten/risico's
-repressie; bestrijding calamiteit
-nazorg; (deze kan ik denk ik zelf wel invullen. Ik dacht hierbij aan agenten die na een zwaar ongeluk/overval, met mensen praten over wat ze gezien hebben en wat ze dat doet).
Het zou voor mij geen probleem zijn om aan de vijf onderdelen invulling te geven als het tussen politie-burger zou gaan. Dat doet het dus niet, ik moet het toepassen op de interne organisatie.
Ik hoop dat iemand die werkzaam is bij de politie het bovenstaande iets zegt en dat je er een beetje invulling aan zou kunnen geven. Alvast bedankt.
Groeten,
Roy
veiligheidsketen
Moderator: Moderatorteam
- ThunderSTreak
- Moderator
- Berichten: 6165
- Lid sinds: 18 jul 2004, 16:06
- Locatie: Ulvenhout
- Geslacht:
- Leeftijd: 66
- Contact:
Tja, ik zie dat je vanuit politiekanalen nog weinig antwoorden hebt gekregen. Kan je misschien een beetje helpen met kennis op dit vlak vanuit de defensiewereld; de factor mens en veiligheid is per slot van rekening mijn specialisme.
Proactie: het voorkomen dat een gevaarlijke situatie ontstaat.
Op individueel niveau kun je je daarbij voorstellen de collega die jou waarschuwt voor een potentieel gevaarlijke situatie die jij (mogelijk) niet onderkent of nog niet onderkent. Voorbeeld uit de luchtvaart; twee vliegers waarbij de ene vlieger de ander waarschuwt voor kruisend luchtverkeer dat hij plotseling waarneemt. Hij wacht dus niet af tot de ander het potientieel gevaar ziet, maar meldt direct de dreiging die hij waarneemt. Je kunt je voorstellen dat naarmate dergelijke meldingen eerder komen, het vinden van mogelijkheden ter voorkoming van het gevaar alleen maar toeneemt. Vertaling naar de politiesituatie: twee agenten op weg naar een spoedmelding met toeters en bellen; de bijrijder die de bestuurder de bejaarde fietser bij het kruispunt meldt, die gelet op het feit dat deze onverstoorbaar doorfietst, mogelijk de optische en geluidsignalen niet opmerkt.
Ook op organisatieniveau is een vorm proactiviteit belangrijk. Hoe gaat men in de organisatie om met potentieel gevaarlijke situaties? Staat men open voor meldingen van het personeel? Is er een meldsysteem voor dergelijke situaties? Is het personeel bereid actief mee te werken aan veiligheid binnen de organisatie Binnen de Koninklijke Luchtmacht kent men daartoe onder ander het systeem van Rapportage van Onveilige Handelingen en Situaties (ROHS). Hierbij meldt de individuele medewerker die situaties of handelingen die een potentieel risico in zich bergen voor het veilig functioneren binnen de organisatie. Duidelijk is dat een dergelijk systeem goed ingebakken moet zijn in de cultuur van de organisatie; gedragen moet worden door het management en personeel en bovendien vrij dient te zijn van mogelijke 'sancties'.
Het moge duidelijk zijn dat proactief handelen de weg opent naar preventief handelen. Als je weet dat er gevaar dreigt, kan je ook het handelen daarop instellen/aanpassen. In het voorbeeld van de politiewagen op weg naar de spoedmelding, zou je je kunnen voorstellen dat de bestuurder van het politievoertuig op het proactief handelen van zijn bijrijder reageert en zijn snelheid aanpast om daarmee een mogelijke aanrijding met de bejaarde fietser te voorkomen. Anderzijds kan preventief handelen ook ingebouwd worden in het systeemontwerp en deels ook worden ingebouwd in het organisatieontwerp. Bij preventie binnen de context van een systeemontwerp kun je denken aan bijvoorbeeld de veiligheden die zijn ingebouwd een wapen of het feit dat je bij veel auto's met een automatische versnellingsbak het voertuig alleen kunt starten als de pook in 'Park' staat. Bij preventie binnen de context van het organisatieontwerp moet je denken aan het instellen van bepaalde procedures of aanwijzen van specifieke functionarissen die tot doel hebben de veiligheid van werken binnen de organisatie te vergroten. Een belangrijke taak is daar onder andere weggelegd voor veiligheidsfunctionarissen, functionarissen die belast met risico inventarisaties en evaluaties of processen en procedures gericht op Operational Risk Management.
Preparatie is dan vaak de volgende stap op dit laatste voorbeeld van preventie binnen de organisatie. Hier moet je toch vooral denken aan het schrijven van diverse draaiboeken en het trainen daarvan. Ik denk dat daar binnen de politie tal van voorbeelden bij zijn te bedenken. Wat doen we bij een grootschalig verkeersongeval, hoe gaan we om met een grote calamiteit binnen de gemeentegrenzen etc.
Repressie kan een duidelijk onderdeel zijn van zo'n draaiboek. Als het fout gaat; wat doen we dan om de schade zoveel als mogelijk te beperken. Bij calamiteiten zit ik dan toch te denken aan zaken als 'opschalen'. Als zaken uit de hand dreigen te lopen, kan het zeer zinvol zijn om meer of zwaardere middelen in te zetten. Lukt het niet om met de reguliere patrouillegang de orde in de binnenstad op zaterdagavond te handhaven, dan is een opschaling in de vorm van ME of misschien regionale bijstand een optie. Er zijn nog legio andere voorbeelden te bedenken.
Nazorg Bedrijfsopvangteam (BOT, Politie Brandweer en GGD), Collegiale Ondersteuningsgroep/Team (COG/COT voor de KMAR) en Slachtofferhulp (Civiel).
Hun taak is het regelen van een eerste opvang en het zoveel als mogelijk beperken van blijvende (psychische) schade bij het eigen personeel en eventueele betrokken omstanders/slachtoffers.
Zo heb je nog vragen, dan hoor ik dat wel.
Proactie: het voorkomen dat een gevaarlijke situatie ontstaat.
Op individueel niveau kun je je daarbij voorstellen de collega die jou waarschuwt voor een potentieel gevaarlijke situatie die jij (mogelijk) niet onderkent of nog niet onderkent. Voorbeeld uit de luchtvaart; twee vliegers waarbij de ene vlieger de ander waarschuwt voor kruisend luchtverkeer dat hij plotseling waarneemt. Hij wacht dus niet af tot de ander het potientieel gevaar ziet, maar meldt direct de dreiging die hij waarneemt. Je kunt je voorstellen dat naarmate dergelijke meldingen eerder komen, het vinden van mogelijkheden ter voorkoming van het gevaar alleen maar toeneemt. Vertaling naar de politiesituatie: twee agenten op weg naar een spoedmelding met toeters en bellen; de bijrijder die de bestuurder de bejaarde fietser bij het kruispunt meldt, die gelet op het feit dat deze onverstoorbaar doorfietst, mogelijk de optische en geluidsignalen niet opmerkt.
Ook op organisatieniveau is een vorm proactiviteit belangrijk. Hoe gaat men in de organisatie om met potentieel gevaarlijke situaties? Staat men open voor meldingen van het personeel? Is er een meldsysteem voor dergelijke situaties? Is het personeel bereid actief mee te werken aan veiligheid binnen de organisatie Binnen de Koninklijke Luchtmacht kent men daartoe onder ander het systeem van Rapportage van Onveilige Handelingen en Situaties (ROHS). Hierbij meldt de individuele medewerker die situaties of handelingen die een potentieel risico in zich bergen voor het veilig functioneren binnen de organisatie. Duidelijk is dat een dergelijk systeem goed ingebakken moet zijn in de cultuur van de organisatie; gedragen moet worden door het management en personeel en bovendien vrij dient te zijn van mogelijke 'sancties'.
Het moge duidelijk zijn dat proactief handelen de weg opent naar preventief handelen. Als je weet dat er gevaar dreigt, kan je ook het handelen daarop instellen/aanpassen. In het voorbeeld van de politiewagen op weg naar de spoedmelding, zou je je kunnen voorstellen dat de bestuurder van het politievoertuig op het proactief handelen van zijn bijrijder reageert en zijn snelheid aanpast om daarmee een mogelijke aanrijding met de bejaarde fietser te voorkomen. Anderzijds kan preventief handelen ook ingebouwd worden in het systeemontwerp en deels ook worden ingebouwd in het organisatieontwerp. Bij preventie binnen de context van een systeemontwerp kun je denken aan bijvoorbeeld de veiligheden die zijn ingebouwd een wapen of het feit dat je bij veel auto's met een automatische versnellingsbak het voertuig alleen kunt starten als de pook in 'Park' staat. Bij preventie binnen de context van het organisatieontwerp moet je denken aan het instellen van bepaalde procedures of aanwijzen van specifieke functionarissen die tot doel hebben de veiligheid van werken binnen de organisatie te vergroten. Een belangrijke taak is daar onder andere weggelegd voor veiligheidsfunctionarissen, functionarissen die belast met risico inventarisaties en evaluaties of processen en procedures gericht op Operational Risk Management.
Preparatie is dan vaak de volgende stap op dit laatste voorbeeld van preventie binnen de organisatie. Hier moet je toch vooral denken aan het schrijven van diverse draaiboeken en het trainen daarvan. Ik denk dat daar binnen de politie tal van voorbeelden bij zijn te bedenken. Wat doen we bij een grootschalig verkeersongeval, hoe gaan we om met een grote calamiteit binnen de gemeentegrenzen etc.
Repressie kan een duidelijk onderdeel zijn van zo'n draaiboek. Als het fout gaat; wat doen we dan om de schade zoveel als mogelijk te beperken. Bij calamiteiten zit ik dan toch te denken aan zaken als 'opschalen'. Als zaken uit de hand dreigen te lopen, kan het zeer zinvol zijn om meer of zwaardere middelen in te zetten. Lukt het niet om met de reguliere patrouillegang de orde in de binnenstad op zaterdagavond te handhaven, dan is een opschaling in de vorm van ME of misschien regionale bijstand een optie. Er zijn nog legio andere voorbeelden te bedenken.
Nazorg Bedrijfsopvangteam (BOT, Politie Brandweer en GGD), Collegiale Ondersteuningsgroep/Team (COG/COT voor de KMAR) en Slachtofferhulp (Civiel).
Hun taak is het regelen van een eerste opvang en het zoveel als mogelijk beperken van blijvende (psychische) schade bij het eigen personeel en eventueele betrokken omstanders/slachtoffers.
Zo heb je nog vragen, dan hoor ik dat wel.
Met vriendelijke groet,
ThunderSTreak
drive safe4safety
ThunderSTreak


-
- Infopolitie Gast
- ThunderSTreak
- Moderator
- Berichten: 6165
- Lid sinds: 18 jul 2004, 16:06
- Locatie: Ulvenhout
- Geslacht:
- Leeftijd: 66
- Contact: