Kan ik aangifte doen voor een kind die inmiddels minderjarig is?

[RoyalLily]

Stel dat er zaken zijn voorgevallen ten tijde dat mijn kind minderjarig was (maar ouder dan 12) op het gebied van sexting. Zou het dan mogelijk zijn om als ouder hiervan aangifte te doen als het kind inmiddels meerderjarig is?

M.a.w. kan ik aangifte doen namens mijn inmiddels meerderjarige kind voor zaken die zich hebben afgespeeld ten tijde van dat het kind minderjarig was?

Ik heb geprobeerd antwoord hierop te vinden via diverse zoekmachines maar hier kwam geen helpend resultaat uit. Indien mogelijk zou ik ook graag de relevante wetsartikelen willen weten.

[Frans]

Een eerste vraag: waarom doe de volwassene intussen zelf geen aangifte en hoe lang is een en ander geleden?

[RoyalLily]

Het inmiddels meerderjarige kind is het e.a. aan het relativeren en wellicht speelt een stukje "stockholm syndroom" mee. Het meerderjarige kind heeft psychologische ondersteuning gehad en heeft het contact met de "verdachte" inmiddels (3-4 jaar) verbroken.

Dit alles heeft zich grofweg afgespeeld tussen 2011 en 2021, het kind was minderjarig tot medio 2017. Het is voor ons lastig in te schatten wanneer en hoe vaak de rode lijn overschreden is, maar dit speelde sowieso in de periode waarop het kind tussen de 12 en 18 was.

Het betreft sowieso sexting en mogelijk zijn er ook seksuele handelingen verricht hoewel er vermoedelijk geen sprake is van seksuele handelingen bij elkaar.

Wij denken dat het belangrijk is dat er alsnog aangifte volgt voor de "verdachte" aangezien we herhaling willen voorkomen aangezien deze ook deels met kinderen werkt.

[Frans]

Aangifte is aktijd een goed ding maar dit gezegd hebbende.... Wat ik vooral lees zijn woorden als "wellicht", er is psychologische ondersteuning geweest, moeilijk in te schatten hoe vaak de lijn is overschreden enz. Het is al moeilijk om überhaupt een aangifte op te nemen als er geen vaststaande feiten zijn maar alleen vage termen.

Verder is sexting strafbaar sinds 1-7-2024 en dit geldt niet met terugwerkende kracht. Het valt sinds die datum in het (ver)niew(d)e boek, of liever gezegd de titel seksuele misdrijven, titel XIV van het Wetboek van Strafrecht, het was ten tijde van het gebeuren dus (nog) niet strafbaar gesteld.

Het is, om precies te zijn, tot wet verheven door Onze Koning, in staatsblad Staatsblad 2024, 59, ondertekend door Zijne Majesteit op 20-03-2024 en ingegaan op 1-7-2024, met als titel: Wet Seksuele Misdrijven.

[Frans]

Ik ben even aan het zoeken geweest en ik kijk nu even naar iemand als bijvoorbeeld @Proost, Sr 317 lid1, zou dat in aanmerking kunnen komen?

[Proost]

Ten eerste schrijft art 161 Sv voor dat iedereen die kennis draagt van een strafbaar feit aangifte mag doen. TS dus ook.

Ik weet nog steeds niet waar de sexting in deze casus uit bestond. Wellicht dat 317 lid 2 van toepassing is maar dat duidt meer op ransomware.

Ik zou vanuit het dwingende karakter wat sexting vaak heeft eerder kijken naar art 284 Sr.

[Frans]

Ik weet nog steeds niet waar de sexting in deze casus uit bestond.

Ja, deze is overigens ook nog wel van belang maar dat terzijde.

Daarnaast, 284, dan moeten er hele specifieke bestandsdelen in zitten die ik TS (nog) niet heb zien noemen.

[maestro]

Je kunt aangifte doen. Medewerking van je dochter is wel noodzakelijk, zonder haar medewerking is er in princiepe geen zaak. Belangrijk is of er inderdaad seksuele handelingen zijn verricht of daartoe een poging is gedaan.
Het feit dat hij nog deels met kinderen werkt kan een belangrijke factor zijn om de zaak al dan niet op te pakken en onderzoek te doen.

Wellicht kun je een afspraak maken met een zedenrechercheur om de zaak te bespreken, zonder direct aangifte te doen. Dan krijg je duidelijker wat de reele mogelijkehden in deze zaak zijn en of aangifte nut heeft gezien het bewijs en wat het voor je dochter zal betekenen.

[Frans]

Dat is wat ik collega Proost juist vroeg mijn beste Mario.

Het gaat er niet enkel om of er "seksuele handelingen" zijn gedaan als je kijkt naar bijvoorbeeld 284 Sr. Het gaat er nu juist over welke bestandsdelen we daadwerkelijk hebben en waar we iets mee kunnen.

Sexsting zoals Pa benoemd is pas strafbaar an sich geworden sinds 1-7-2024 dus die valt af. Ik ben vannacht nog wat verder aan het zoeken geweest, heb ook nog wat richlijnen OM gelezen maar terugvallen op smaad bijvoorbeeld is het niet lijkt me, je mist het bestandseel van de aantasting goede naam, althans, dat is niet het doel, mijn inziens, bovendien, daarvoor zou destijds, 8 jaar geleden ruchtbaarheid moeten zijn gegeven aan...

Maar goed. We zijn wat dat betreft aan het rikraaien en zoals ik zei, bestandsdelen die we nodig hebben aan het verzinnen bij feiten die we (nog) niet compleet hebben en waar dus (nog) geen aangifte van gedaan kan worden, te weinig info, eens?

[RoyalLily]

Bedankt voor alle reacties hier kunnen we wat mee!

Alles bij elkaar blijft het lastig en is een gesprek bij de politie wellicht het slimste. En het lijkt me ook verstandig dat we met ons kind in gesprek gaan aangezien het daar ook de nodige impact op zal hebben als we stappen willen zetten. De vraag is ook in hoeverre het nog mogelijk is bepaalde berichten/chats boven water te krijgen aangezien ons kind die gewist heeft.

Op het gebied van sexting zou het gebleven zijn bij tekstuele "wensen", "verdachte" heeft zo ver bekend nooit dingen geëist of met consequenties gedreigd en er zijn geen foto's uitgewisseld. Op het gebied van seksuele handelingen heeft "verdachte" bepaalde dingen bij zichzelf gedaan waar ons (inmiddels meerderjarig) kind naar heeft gekeken, ook hier leek dwang niet aan de orde.

Zelf kwamen we op wikipedia nog het artikel van grooming tegen met strafrecht artikel 251. Als ik naar de stadia kijk op die wiki denk ik dat er sprake is van stadia 4 of misschien 5.

Zouden wij melding kunnen doen bij de huidige werkgever van "verdachte"? We zijn er van overtuigd, ook na gesprek met ons kind, dat de zaken gebeurd zijn, er is echter geen hard bewijs of aangifte (vooralsnog). Of zou dat als smaad/laster gezien kunnen worden?

[SWAT]

Naast het eerder benoemde is ook van belang wat het slachtoffer zelf wil met deze zaak. Vervolging zal ook een impact hebben op het slachtoffer. Het OM zal dus de wens van het slachtoffer zwaar laten meewegen in een eventuele opdracht tot het instellen van een onderzoek en de eventuele vervolging.
Bewijs technisch zie ook al wat problemen vers hijjnen want wat is er nog aan bewijs aanwezig in de vorm van de destijds kennelijk verzonden berichten en wat was de feitelijke inhoud van die berichten om tot een 284 te kunnen komen.

[Frans]

Bedankt voor alle reacties hier kunnen we wat mee!

Alles bij elkaar blijft het lastig en is een gesprek bij de politie wellicht het slimste....

Ik ben even op zoek naar, ik weet niet, het echte doel.

Eens, je moet een verdachte altijd voor een rechter zien te brengen dus die discussie hoeven we samen niet te voeren. Maar als ik nu de hele casus van voor naar achter samenvat dan hebben we het dus over een zaak die 9 jaar lang ongeveer heeft gelopen (2012 ~2021), maar een deel daarvan valt al af, de dame in kwestie werd in 2017 volwassen (18 dus) dus liep het eigenlijk van 2012 ~2017. Er is geen bewijs meer, we spreken dan over tekstberichten en niet over fotomateriaal waar in de richtlijnen over wordt gesproken. Collega Proost kwam nog met een artikel waar we wat heil in konden vinden maar dit betekent per definitie dat dochter aangifte moet doen

Wetstekst

In het geval onder 2° omschreven wordt het misdrijf niet vervolgd dan op klacht van hem tegen wie het gepleegd is.

en ik heb zelf het idee dat als dat tot op heden niet is gebeurt dat dat ook niet meer gaat gebeuren.

Nu wil vader een gesprek met de politie om, na al die jaren, therapie van dochter die hij kind blijft noemen en die intussen al bijna 26 is, op zoek te gaan naar toch nog iets om alsnog die mannelijke persoon ergens verdacht van te maken en ik vraag me dus een beetje af wat daar dan achter zit.

Dit staat overigens los van mijn persoonlijke mening van dit soort gedrag, moge dit duidelijk zijn.

[RoyalLily]

Om de vragen van Frans te beantwoorden:

Ik kies bewust voor het woord "kind" omdat het ons kind is en het voor deze casus waarschijnlijk niet uitmaakt of het om een dochter of zoon gaat. Daarom vermijd ik ook de woorden "hij" en "zij". Daarnaast hoop ik dat het anonimiteit ten goede komt, en door het woord "kind" te gebruiken hoop ik duidelijk onderscheid te maken met de "verdachte" aangezien ze beide inmiddels volwassenen zijn.

De belangrijkste rede om het na al die jaren weer boven te halen is omdat we er recent achter zijn gekomen dat "verdachte" fulltime werkzaam is met (soms kwetsbare) kinderen en we herhaling absoluut willen voorkomen.

[Frans]

Met maakt voor de casus niet uit. Als u Marietje had gezegd en Jan, bij wijs van spreken, dan hadden we hier allemaal genoegen mee genomen en was het voor ons gewoon duidelijk geweest. Het omheen draaien maakt het ietwat ongemakkelijk. Dat het je kind betreft snap ik, maar zoals gezegd, dat kind is intussen volwassen, ruim volwassen zelfs en zal haar eigen keuzes moeten maken. Sterker, zoals ik al zei, zolang we niet weten wat er inhoudelijk is gebeurd hebben we vooralsnog niet eens een strafbaar feit en probeert u krampachtig iets te voorkomen waarvan we nog niet zien dat het strafbaar is.

Wat je zou kunnen doen, maar ik vermoed een beetje dat je daar een beetje hetzelfde gesprek gaat krijgen als hier in dit onderwerp, is een telefonische afspraak maken met je wijkagent en hem, kort de casus voorleggen met het verzoek of hij langs wil komen om eens te kijken hoe dik (of dun) de zaak is en of er überhaupt een aangifte kan worden opgenomen.

Aangifte doen doe je tegenwoordig bij een aangifte-BOA en niks ten nadele van deze politiemensen maar als je niet met een kant en klaar strafbaar feit komt loop je sowieso zonder aangifte de deur uit.

Met de wijkagent kun je in ieder geval nog even overleggen of het zin heeft en hoe deze zaak op te pakken.

Ongetwijfeld zullen collega's nog andere tips hebben.

[SWAT]

Voor een feit wat alleen op klacht kan worden vervolgd is al teveel tijd verstreken en kan dus niet meer daarop gevolgd worden.