Parkeerplaats naar zich toe eigenen

[Harrypetra]

Ik heb een vraagje,
Aan de zijkant van onze huizen zijn openbare parkeerplaatsen echter, een bewoner claimt deze plek en zegt dat dit van hem is. Hij woont tegen deze plek aan. Echter, in het kadaster zie ik geen vermelding hiervan. Hiervan laat de bewoner zien dat ze een noodparkeerplaats hebben die bij de bouw van hun huis in 1995 in een aparte clausule vermeld staat.
Nu lijkt mij dat, als dit waar is, dit in het kadaster gemeld moet zijn en ook aangepast is. Tevens twijfel ik aan de echtheid van de clausule.
Er staat geen bord met eigen terrein erop.


Hoe kan ik dit beste het aanpakken?
Met vriendelijke groeten
Harry

[Frans]

Op een openbare parkeergelegenheid mag iedereen parkeren mits door bebording anders aangegeven. Zelfs als hij een tekening van het kadaster heeft waarop staat dat het zijn persoonlijk (nood)parkeerplaats(??) is, dan nog is die kennelijk openbaar zoals u schetst, dan nog mag iedereen en dus ook u er parkeren. Zolang hij dus niets regelt qua bebording mag u daar gewoon staan en ja, dat kunt u hem mededelen.

En als u dan toch bezig bent... dat plaatsen van borden, dát mag meneer niet zomaar zelf doen. Daar moet weer een verkeersbesluit over worden genomen, door de gemeente want hoewel die ene plaats misschien wel van hem is is de weg eromheen toch echt van de gemeente. Hij mag niet zomaar huidige delen van de openbare weg aan "de openbaarheid" onttrekken door het plaatsen van eigen beugels, borden etc.

Kortom, ik zou eens contact opnemen met de gemeente.

[Vent]

De vraag of de parkeerplaats openbaar is en daarom niet zomaar door de eigenaar kan worden afgesloten (door bv een beugel) is niet zo makkelijk te beantwoorden. Het feit dat je er in 2020 onhinderd op kunt rijden is daarvoor niet voldoende. De wegenwet die hierover gaat hanteert zeer lange termijnen tot wel 30 jaar. Dit is 10 jaar indien de gemeente de plaats heeft onderhouden.

In wat voor document staat die (nood) parkeerplaats vermeld?

[Frans]

Het feit dat je er in 2020 onhinderd op kunt rijden is daarvoor niet voldoende.

Ah, de uitspraak HR van het voortuintje.... De HR heeft de definitie van het begrip "openbare weg" en "het voor alle verkeer openstaande weg" niet veranderd" naar ik begrijp"?

[Vent]

Ik doel helemaal niet op enige uitspraak over voortuintjes. Ik doel erop dat bij afsluiting van een niet openbare weg (wegenwet) er geen sprake is van onttrekking.

[Frans]

Prima, maar ga je die dan ook onderbouwen, wetstechnisch? Dus, een openbare gemeentelijke weg, met een hele rij openbare gemeentelijke parkeerplaatsen en 1 van die parkeerplaatsen is dus niet openbaar. (zie mijn voorbeeld in "Veelgestelde vragen" wat dan kennelijk verkeerd is)

[Vent]

Ik ga geen stelling wettechnisch onderbouwen die ik niet gesteld heb. Ik zeg alleen dat indien "die ene plaats misschien wel van hem is" het ook best wel eens kan zijn dat die plaats niet openbaar is. Je geeft in je Veelgestelde vragen zelf aan wanneer dat wel het geval is.

[zijlvaart67]

Wegen zijn al heel snel als 'openbaar' (conform de Wegenwet) aan te merken en parkeerplaatsen daarom ook. Eea is aangelegd in 1995 en als de bewoner nooit actie heeft ondernomen om het eea (daadwerkelijk dan wel juridisch) af te schermen van de openbare weg, dan heeft hij nu gewoon een probleem en parkeer ik mijn auto daar lachend zonder dat iemand er maar iets aan kan doen.

Eea is geregeld in lid1 onder 2 van art 4 van de Wegenwet (als we aan mogen nemen dat de gemeente wel eens langsrijdt om te kijken of de parkeerplaats nog aan de eisen voldoet;

Wetstekst

Art 4 Wegenwet
1 Een weg is openbaar:
I. wanneer hij, na het tijdstip van dertig jaren vóór het in werking treden van deze wet, gedurende dertig achtereenvolgende jaren voor een ieder toegankelijk is geweest;
II. wanneer hij, na het tijdstip van tien jaren vóór het in werking treden van deze wet, gedurende tien achtereenvolgende jaren voor een ieder toegankelijk is geweest en tevens gedurende dien tijd is onderhouden door het Rijk, eene provincie, eene gemeente of een waterschap;
III. wanneer de rechthebbende daaraan de bestemming van openbaren weg heeft gegeven.
2 Het onder I en II bepaalde lijdt uitzondering wanneer, loopende den termijn van dertig of van tien jaren, gedurende een tijdvak van ten minste een jaar duidelijk ter plaatse is kenbaar gemaakt, dat de weg slechts ter bede voor een ieder toegankelijk is.
3 Dit kenbaar maken kan geschieden door het stellen van opschriften als: eigen weg, particuliere weg, private weg en soortgelijke, of door andere kenteekenen.

Als de eigenaar de weg nu daadwerkelijk aan de openbaarheid wil onttrekken, zal hij daartoe een verzoek moeten indienen (conform art 7) bij de overheid. Overigens worden die verzoeken bijna altijd ingewilligd, want het is moeilijk om argumenten te verzinnen om het niet te doen.

Wetstekst

Artikel 7
Een weg heeft opgehouden openbaar te zijn:
I. wanneer hij gedurende dertig achtereenvolgende jaren niet voor een ieder toegankelijk is geweest;
II. wanneer hij door het bevoegd gezag aan het openbaar verkeer is onttrokken.

Dat het kadaster een eigenaar aanwijst is leuk voor bij de verjaardagsborrel, maar dat geeft niet 'op stel en sprong' rechten aan de eigenaar om een 'weg' af te sluiten. Daarvoor is het algemeen belang te groot en daarom is dit verder uitgewerkt in een Wegenwet. Met andere woorden; eigendomsrecht kom hier op de laatste plaats..

[Vent]

Ik noem 10 jaar niet eens zo snel, nog afgezien van het feit dat de bewijslast ligt bij diegene die de openbaarheid claimt. Als je dat onderhoud niet aan kan tonen, kom je op de 30 jaar terecht.
Verder, en daar doelde Frans ook al een beetje op, beperkt de jurisprudentiehet begrip openbare weg nog eens verder (zoals ECLI : NL : RVS : 2008 : BC6035 ).

Voor het voorbeeld van de geasfalteerde voortuin van Frans. Als hij vandaag asfalteert.
1) in 2030 pas mogelijk openbaar als de gemeente meteen, en aantoonbaar onderhoud pleegt.
2) in 2050 pas mogelijk openbaar
3) Niet openbaar als er om de 10 jaar, 1 jaar een bordje "eigen weg" komt te staan of beugel komt te staan
4) Mogelijk sowieso niet openbaar op basis van jurisprudentiezoals het steegje in staphorst.

De wegenverkeerwet verbiedt het parkeren niet. De gestalde auto van Zijlvaart staat daar onrechtmatig op basis van civiel recht. Wat dat betreft is het niet anders dan dat ik een zeecontainer
op het gazon van Frans zet. Mag dat? Van de wegenverkeerswet wel.

[maestro]

De wegenverkeerswet verbiedt het niet, dus mag het. Er is civielrechtelijk niets onrechtsmatig aan het parkeren op die plek. Dat is juist de betekenis van openbaar: voor een ieder.

[Hilde]

Opmerking van moderator Hilde

mensen mensen..
Misschien is het handiger dat TS een Google Maps linkje geeft zodat we op zijn vraag antwoord kunnen geven ipv i het gastendeel te gaan discussiëren over jurisprudentie die misschien helemaal niet van toepassing is..

The bitch is stille here in 2020

[Hilde]

Harrypetra, heb je misschien een Google ,Maps LINKJE, dan kunnen we meekijken

[Frans]

Ik heb expres even gewacht met reageren, ik dacht, een goeie onderbouwing met aardige goede argumenten, een fijne goede discussie over dit onderwerp ga ik niet uit de weg.

Ik noem 10 jaar niet eens zo snel, nog afgezien van het feit dat de bewijslast ligt bij diegene die de openbaarheid claimt.

De casus is een openbare weg binnen gemeente X waar langs de openbare weg een rij openbare parkeervakken zijn en waar bewoner Y 1 parkeervak "claimt" als zijnde "zijn privé parkeerplaats wegens kadastale tekening."

In het kader van onderhoud neem ik niet aan dat de gemeentelijke veegwagen de straat veegt en een bochtje neemt OM dit ene vak heen. Ook indien strepen, slecht of defect wegdek onderhoud aan de orde is of was zal dit gewoon meegenomen zijn door de gemeente (die zullen bij het strepen trekken niet bij die ene plek zijn opgehouden en 4 meter verder zijn verder gegaan en meneer Y een emmertje en kwast hebben gegeven)... enzovoort.

Er staat verder geen enkele bebording, geen aanwijzing, geen beugel, niets. Dat het "eigen grond betreft" maakt, zelfs met de uitspraak die @Vent aanhaalt niets uit omdat die specifiek ging om een van de openbare weg afgesloten stuk oprit, er is geen enkele overeenkomst, niet met het begrip voor alle verkeer openstaande weg en al helemaal niet met het begrip openbare weg.

Nu dus blijkt dat het (wel of niet, maakt niets uit) openbare weg betreft kan die meneer Y wel een verzoek indienen om die ene parkeerplaats aan de openbaarheid te onttrekken, dat is wellicht zelfs nog zijn goed recht. Maar er is wel een volgorde: niet eerst iedereen verbieden er te parkeren en dan eens aankloppen bij de gemeente.... Het werkt precies andersom: je vraagt de gemeente op basis van kadastrale gegevens of ie toestemming krijgt je eigen grond aan de openbaarheid te mogen onttrekken. De gemeente bekijkt de impact, in dit geval zal daar een verkeersbesluit over moeten worden genomen (of parkeren moet zijn geregeld via zogenaamde kaderbesluiten, dan kan het wat sneller) en als al dat papierwerk rond is dan krijgt die beste man toestemming om die plek aan de openbaarheid te onttrekken. Let wel, dan moet hij het ook aan de openbaarheid onttrekken... dus "een hek" erom, "borden erbij", weet ik veel wat de exacte situatie is, eigen onderhoud etc. etc.

Maar niet zoals Vent schrijft... degene die de openbaarheid eist bewijst... dacht het dus niet.

[Vent]

De casus is een openbare weg binnen gemeente X waar langs de openbare weg een rij openbare parkeervakken zijn en waar bewoner Y 1 parkeervak "claimt" als zijnde "zijn privé parkeerplaats wegens kadastale tekening."

Is dat de casus?? TS schrijft:

Aan de zijkant van onze huizen zijn openbare parkeerplaatsen echter, een bewoner claimt deze plek en zegt dat dit van hem is.

Door het gebruik van de term zijkant ipv voorkant of achterkant heb ik daar een ander beeld bij. Meestal is de voorkant van het huis aan de openbare weg, en de zijkant daar dan weer haakt op. Hoe het ook zij, met de informatie die we hebben kunnnen we niet zonder meer met zekerheid stellen dat het deel uit maakt van de openbare weg, en dat een afsluiting daarvan een onttrekking aan de openbaarheid zou inhouden.

Als het deel uitmaakt van de openbare weg, dan zou de procedure verder zijn zoals Frans beschrijft. Als de eigenaar van mening is dat het niet deel uitmaakt van de openbare weg, en toegang onmogelijk maakt, is het aan de gemeente de afsluiting te bestrijden. Uiteindelijk zal bij zo'n procedure het aan de gemeente zijn aannemelijk te maken dat de parkeerplaats openbaar is (geworden). (zie bv ECLI : NL : RVS : 2008 : BC4252 , overweging 2.3.2).

[Hilde]

Opmerking van moderator Hilde

nogmaals... zullen we even wachten met discussiëren totdat TS een linkje heeft geplaatst ??
Gissen heeft totaal geen zin en we zitten in het gastendeel !